Film:
Kinematografia sięga swoimi korzeniami końca XIX wieku. W 1894 roku Tomas A. Edisona zaprezentował w Nowym Jorku swój kinetoskop, a rok później bracia August i Louis Lumière pokazali kinematograf wyświetlający obrazy na ekranie. Początek XX wieku to kolejny krok, jakim stało się już nie rejestrowanie pojedynczych wydarzeń, ale opowiadanie filmowych historii. Okres dwudziestolecia międzywojennego to szybki rozwój tej nowej dziedziny sztuki. Już w 1922 roku opatentowano zapis dźwięku na taśmie filmowej, a w 1927 roku powstał pierwszy film dźwiękowy. Oprócz tego Stany Zjednoczone wyrosły na potęgę kinematografii światowej, a ogromną rolę zaczęło odgrywać Hollywood.
Muzyka:
Także w muzyce możemy zaobserwować swoistą rewolucję. Muzycy zrywali z romantycznymi koncepcjami, rozbijali tradycyjne formy, wprowadzali dysonans, kontrast i ekspresję. Z najważniejszych muzyków tego czasu należy wymienić Igora Strawińskiego, Karola Szymanowskiego czy Aleksandra Skriabina. Muzyka dwudziestolecia łączy się także z rozwojem dwóch gatunków muzycznych: bluesa i jazzu.
- Jazz - również powstał na południu Stanów Zjednoczonych w Nowym Orleanie. Główną cechą jazzu jest do dziś improwizacja. Z całą pewnością muzyka ta łączy się z historią Murzynów i czasami niewolnictwa, a także z pieśniami religijnymi pisanymi na wiele głosów. Lata dwudzieste XX wieku to jazz chicagowski, a lata trzydzieste to lata swingu.
- Blues - powstał w połowie XIX wieku w kręgach murzyńskich Amerykanów. Potem z terenów południa Stanów Zjednoczonych przedostał się do całej Ameryki. Tematyka piosenek bluesowych skupiała się przede wszystkim na tematach: miłość, wierność, zazdrość, samotność, podróż, wolność oraz podnosiła tematy związane z problematyką rasową. Odmiany bluesa, które narodziły się w dwudziestoleciu to: urban blues i rhythm and blues.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz