poniedziałek, 26 grudnia 2016

Filozofia Oświecenia

 Epoka oświecenia bywa również fakultatywnie nazywana „wiekiem filozofów”, wskazuje na ogromny wpływ ówczesnych myślicieli. Filozofia francuskiego oświecenia była antyfeudalna i krytykowała autorytet religii, a angielskie myślicielstwo bazowało na światopoglądzie Franciszka Bacona.
Warto jeszcze wspomnieć Kartezjusza, który wprawdzie tworzył wcześniej, jednakże jego przekonania były dla wielu źródłem inspiracji.

Filozofowie:


  • Francis Marie Arouet (Wolter) - jeden z najbardziej znanych myślicieli epoki, opowiadał się za równością wszystkich ludzi wobec prawa, a także uznaniem zasady, że każda jednostka może mieć własne przekonania. Był racjonalistą i przeciwstawiał się fanatyzmowi religijnemu. Jako deista wierzył w istnienie Boga, który jest najwyższą instancją, twierdził nawet, że "jeśli nie byłoby Boga, trzeba by go wymyśleć", jednak uważał, że jest On jedynie Stwórcą, który nie ingeruje w funkcjonowanie swego dzieła.

  • Denis Diderot - postulował zwrócenie uwagi na naturę i nauki przyrodnicze. To właśnie na podstawie obserwacji świata przyrody wysnuł wniosek, że Bóg nie istnieje, bowiem nie ma tam śladów Jego działania. Według filozofa, społeczeństwa, które oddalają się od natury, są skazane na cierpienie, dlatego że to właśnie w świecie przyrody można odnaleźć podstawy moralności. 
     

  •  John Locke - według tego filozofa, człowiek rodzi się jako „czysta tablica” (tabula rasa), która w trakcie życia jest zapisywana. Locke uważał, że doświadczenia i wychowanie kształtują człowieka, mają wpływ na jego poglądy i zachowanie. Wskazywał na dwa sposoby zdobywania doświadczenia. Pierwszy wynika z oddziaływania na jednostkę czynników zewnętrznych, drugi to doświadczanie samego siebie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz