Ramy czasowe:
W Europie Barok rozpoczyna się w połowie XVI w, a kończy pod koniec XVII w. W Polsce epoka rozpoczyna się w latach 70' i 80' XVI w, a schyłek epoki to lata 40' XVII w.
Krótka charakterystyka:
Nazwa epoki pochodzi prawdopodobnie od portugalskiego słowa "barocco", które oznacza perłę o nieregularnym, stożkowatym kształcie. Taka perła jest rzadko spotykana, a więc bardzo ceniona. Była jednocześnie czymś dziwacznym. Termin "barok" sugerował zatem coś niezwykłego, dziwnego, oryginalnego, a więc budzącego niepokój.
Dominującymi uczuciami w obliczu dręczących człowieka dylematów stały się niepewność i niepokój. Ważne miejsce w literaturze i sztuce baroku zajmowały tematy śmierci, przemijania i marności życia doczesnego.
Ruchy reformacyjne sprawiły, że ludzie musieli wybrać religię i decydować o swoim ostatecznym potępieniu bądź zbawieniu. Kryzysowi religijnemu towarzyszyły wielkie odkrycia w nauce – Kopernik, Galileusz, wynalazki i odkrycia geograficzne podważyły teorie uporządkowanego i skończonego świata. Dla ludzi baroku świat jest nieuporządkowany, wielki i nieskończony.
Ruchy reformacyjne sprawiły, że ludzie musieli wybrać religię i decydować o swoim ostatecznym potępieniu bądź zbawieniu. Kryzysowi religijnemu towarzyszyły wielkie odkrycia w nauce – Kopernik, Galileusz, wynalazki i odkrycia geograficzne podważyły teorie uporządkowanego i skończonego świata. Dla ludzi baroku świat jest nieuporządkowany, wielki i nieskończony.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz